۱- اوضاع سیاسی ایران در حالتی بی ثبات و انفجاری قرار دارد. بحران سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی٬ فشارها و انزوای بین المللی٬ و کشاکشها و تشدید نزاعهای درونی بر متن انزجار و نفرت عمومی مردم از رژیم اسلامی ٬ حکومت را در حالتی بی افق و بی ﺁینده قرار داده است. جمهوری اسلامی تنها با اتکا به سرکوب و اعدام و زندان به حیات خود ادامه میدهد. علیرغم سرکوب خیزش میلیونی سال ۸۸ ٬ چشم انداز و امید سرنگونی در جامعه قوی است و اکثریت مردم مترصدند تا برای به زیر کشیدن این حکومت بار دیگر پا به میدان بگذارند

۲- یک فاکتور مهم در حفظ اوضاع پرتحرک و متعرض سیاسی در جامعه٬ روند مبارزات و اعتراضات دائم کارگری در دوره پس از عقب راندن انقلاب ۸۸ بوده است. فضای فعال جنبش کارگری٬ طرح مطالبات رو به پیش از جانب کارگران٬ جریان یافتن اعتصابات و تظاهرات و طرح خواستهای تعرضی از جانب کارگران بخشهای کلیدی اقتصاد٬ بر کل اوضاع سیاسی جامعه و مبارزات بخشهای مختلف مردم تاثیرات غیرقابل انکاری داشته است.

 ۳- یکی از دلایل پیشروی و قدرتمندی جنبش کارگری اتکاء ﺁن به اجتماعات کارگری و دخالت و تصمیم مستقیم توده های وسیع کارگران است. به این معنا مجمع عمومی یک رکن اصلی مبارزات کارگری است.

 ۴ – در سطح جهانی مبارزات و اعتراضات موسوم به “جنبش اشغال وال استریت” و همچنین انقلابات مصر و تونس که با اتکا به مجامع عمومی و تصمیم گیریهای مستقیم جمع های بزرگ و وسیع معترضین پیش رفته و پیش میرود٬ بطور گسترده ای توجه عمومی را به جایگاه مجامع عمومی جلب کرد و اهمیت و کارایی مجمع عمومی بعنوان شکل عملی و موثر اعمال اراده مستقیم توده ای در جامعه و در اوضاع سیاسی را بیش از پیش اثبات نمود و جلوی چشم همگان گذارد.

 با توجه به این روندها حزب کمونیست کارگری در راستای سیاست پایه ای خود یک بار دیگر بر ضرورت و فوریت تشکیل مجامع عمومی کارگری و گسترش جنبش مجمع عمومی تاکید میکند و توجه همه کارگران و فعالین کارگری را به این نکات جلب مینماید:

 الف- تشکیل مجامع عمومی و دامن زدن به این جنبش در سطحی سراسری و گسترده٬ یک گام حیاتی در سازمانیابی توده ای کارگران و ایفای نقش مستقیم و قدرتمند ﺁنان در اوضاع سیاسی متحول امروز است.

ب- مجمع عمومی پاسخی عملی به فضای سرکوب و بی حقوقی است که با به میدان کشیدن دائم توده های کارگران تداوم و گسترش مبارزات جاری کارگری را تضمین میکند.

ج- اتکا به مجمع عمومی در سطح کارخانجات و محیط های کار به معنای نفی عملی و مستقیم تشکلهای دست ساز دولتی مثل شوراهای اسلامی و خانه کارگر و نظایر ﺁنهاست و به کارگران امکان میدهد که با اتکا به قدرت متشکل خود تمام نهادهای جاسوسی و سرکوب را از کارخانجات بیرون بیندازند.

د- تشکلهایی که به همت خود کارگران و تحت نامهای مختلف شکل گرفته اند ابزار مهمی برای تقویت و سراسری کردن جنبش مجمع عمومی هستند.

ه- جلو ﺁمدن و پیشروی مجامع عمومی زمینه ساز و پیش درﺁمد تشکیل شوراهای کارگری در

اولین توازن قوای مناسب است.

و- حزب همه فعالین و تشکلهای کارگری را به دفاع از مجامع عمومی و دامن زدن به این جنبش در سطحی سراسری و گسترده فرا میخواند. بر زمینه مناسب موجود بین المللی و در میان کارگران ایران٬ این امکان کاملا وجود دارد که با یک تلاش جدی و پیگیر بتوان شاهد گسترش سریع جنبش مجمع عمومی بود.